اگر شما هم از طرفداران دنیای لینوکس (و به خصوص اوبونتو) هستید و به کرات توزیع خود را تغییر می دهید، باید از شنیدن خبر انتشار این نسخه هیجان زده شده باشید! فرایند نصب اوبونتو 16.10 تغییر خاصی نداشته است. همچنین می توان مراحل نصب این توزیع را از جمله سریع ترین و راحت ترین مراحل نصب معرفی کرد که معمولا بدون هیچ خطایی بر روی سخت افزارهای رایج، به اتمام می رسد.

همچنین، نصب نرم افزارهای ترد پارتی (شخص سوم) به راحتی قبل صورت می گیرد. برای نصب درایورهای اوبونتو، برخی از افراد تمایل دارند از رابط گرافیکی استفاده کنند، اما شخصاً استفاده از کنسول را برای اجرای اغلب دستورات کافی و کارامد می دانم، برای همین منظور درایورهای اوبونتو 16.10 را فقط با یک خط دستور به صورت زیر، نصب می کنم.

sudo ubuntu-drivers autoinstall

افرادی که می خواهند از رابط گرافیکی استفاده کنند، کافیست برنامه Software & Updates را باز کرده، بر روی تب Additional Drivers کلیک کنند، یا حتی مستقیماً از میانبر Asditional Drivers استفاده کنند. هر دو روش، نتیجه یکسانی خواهند داشت.

اوبونتو 16.10 به لحاظ ظاهری تفاوت چندانی نسبت به ورژن های قبلی نداشته است که البته جای تعجب هم ندارد. کنونیکال که بر روی نسخه جدید یونیتی 8 کار می کند، در طی سال های متمادی تغییر چشمگیری در ظاهر این محیط دسکتاپی اعمال نکرده است که این امر در رابطه با اوبونتو نیز صدق می کند.

اوبونتو 16.10 در بر دارنده ی رابط کاربری یونیتی 8 به عنوان محیط گرافیکی خود می باشد که به عقیده ی بسیاری از کاربران، امر ناخوشایندی است و باید تغییر کند! برای دسترسی به محیط یونیتی 8 کافیست از دسکتاپ خود لاگ اوت کنید و سپس در زمان لاگین شدن به سیستم، آیکون اوبونتو را انتخاب نمایید.

از بین گزینه های موجود، یونیتی 8 را انتخاب کرده و وارد شوید.

در رابطه با تغییراتی که در اوبونتو 16.10 اعمال شده است می توان گفت عمده ی این تغییرات  در رابطه با سیستم های ابری و سمت سرور صورت گرفته است، که البته خبر خوشحال کننده ایست، چرا که اوبونتو در هر دو زمینه ی مذکور انتخاب متداولی می باشد. برای اطلاع یافتن از این تغییرات، داکیومنت های مربوط به انتشار این نسخه را در اینجا مطالعه کنید.

از دید یک کاربر دسکتاپی، تغییرات زیر را می توان به عنوان اصلی ترین تغییرات اعمال شده در اوبونتو 16.10 در نظر گرفت.

• لیبره آفیس به نسخه ی 5.2 ارتقاء یافته است و اوبونتو اکنون به صورت پیش فرض از ورژن GTK3 استفاده می کند.
• نرم افزار مدیریت آپدیت ها (Update Manager) اکنون گزارش تغییرات برای PPA ها را هم نمایش می دهد (رفع باگ در نسخه ی قبلی).
• نرم افزارهای گنوم و بسیاری از نرم افزارهای دیگر حداقل به نسخه ی 3.20 به روز رسانی شده اند.
• مرورگر فایل Nautilus نیز به نسخه ی 3.20 آپدیت شده است.
• از systemd برای نشست های کاربری استفاده می شود (نشست های سیستمی در نسخه های قبلی اوبونتو توسط systemd فراهم شده بود).

ناتیلوس 3.20 دچار یک سری اصلاحات و به روزرسانی هایی شده است که می توانید در این لینک آن ها را مشاهده کنید. یکی از به روزرسانی های کوچک ولی کاربردی در این مرورگر فایل، نمایش فضاهای خالی در زمانی است که گزینه ی Other Locations را انتخاب می کنیم. به صورت کلی سرعت این نرم افزار مدیریت فایل بیشتر از قبل شده است که در داکیومنت های این نسخه هم ذکر شده است.

در نسخه ی اولیه ی اوبونتو 16.10 یک سری باگ ها گزارش شده است که احتمال می رود در نسخه ی نهایی رفع شوند. هر چند می توانید گزارش باگ های سیستم را غیر فعال کنید تا در حین کار مدام با پنجره های شامل عبارت System Problem Detected مواجه نشوید. برای این کار کافیست در ترمینال خود دستور زیر را وارد کنید:

sudo nano /etc/default/apport

در فایل متنی باز شده، با استفاده از کلیدهای کنترلی جهت دار مقدار گزینه ی enable را از 1 به 0 تغییر دهید. در نهایت هم با زدن CTRL+X و سپس Y این فایل متنی را ذخیره کنید.

اگر شما هم از کاربران فعال PPA و وابسته به ریپازیتوری های ترد پارتی هستید، بهتر است صبر کنید تا نسخه ی نهایی اوبونتو 16.10 منتشر شود.

جمع بندی

این نسخه از اوبونتو حداقل از دید یک کاربر دسکتاپی، یک توزیع خاص و متفاوت به نظر می رسد. یکی از بزرگترین تغییراتی که در این نسخه اعمال شده است، وجود کرنل لینوکسی نسخه ی 4.8 می باشد که در این مقاله به صورت کامل به آن پرداخته شده است.

تماشا کنید: محیط کاربری یونیتی 8 در اوبونتو 16.10